Την ενότητα ενός ιστορικού ρεύματος που ξεκινά από τη φιλελεύθερη δεξιά και απλώνεται μέχρι την ανανεωτική αριστερά.

Άλλοι το λένε σοσιαλδημοκρατία ή δημοκρατικό σοσιαλισμό ή δημοκρατική αριστερά ή κεντροαριστερά.
Ενός ιστορικού ρεύματος της κεντροαριστεράς που συντρίβεται ανάμεσα στις μυλόπετρες μιας συγκυριακής, ακραίας και χωρίς ιδεολογικό προσδιορισμό πόλωσης. Μνημόνιο ο ένας πόλος, αντιμνημόνιο ο άλλος.
Μνημονιακοί λοιπόν και αντιμνημονιακοί, όλοι πρέπει να είμαστε, αλλιώς κινδυνεύουμε να μην υπάρχουμε ως πολίτες, ως υποκείμενα πολιτικά.

Έτσι και αυτή η χώρα – αυτή η πατρίδα πρέπει να υπάρχει είτε μέσα, είτε έξω από το μνημόνιο. Μέσα στα σκοτάδια ενός ανιστόρητου νέου διχασμού, που γεννά φόβο, μίσος, τυφλές αντιπαραθέσεις και «χρυσές αυγές».

Πνίγομαι και θυμώνω και θέλω να φύγω από αυτά τα σκοτάδια. Θέλω να αναδυθώ στο φως που τόσο απλόχερα αυτή η χώρα έχει και σκορπίζει. Θέλω να αναζητήσω τη ζωή μαζί και με πολλούς άλλους πολίτες στα φωτεινά κοιτάσματα και στα όνειρα αυτής της πατρίδας. Θέλω να μιλήσω με το αύριο για το αύριο. Θέλω να μιλήσω για ένα κύμα μεταρρυθμίσεων που θα αποτινάξει τη διαχρονική κατάρα της χώρας, τον λαϊκισμό.

Τον λαϊκισμό που σ΄ έναν ακόμα Ιστορικό κύκλο, τον κύκλο της μεταπολίτευσης, «θριάμβευσε» και τσάκισε τις όποιες απόπειρες εκσυγχρονισμού της χώρας. Θέλω να αποθέσω το δικό μου πνευματικό και βιωματικό φορτίο 30 χρόνων στη δημόσια ζωή, διατυπώνοντας απλές αλλά άμεσα εφαρμόσιμες προτάσεις για τον μέγα ασθενή και τον κύριο υπαίτιο για την κατάρρευση της χώρας μου: το κράτος και τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.

Ένα κράτος που νομοθετεί «δυτικά» και λειτουργεί «οθωμανικά», λες και δεν πέρασε μια μέρα από τα επαναστατικά χρόνια του ΄21, όπου ο Μαυροκορδάτος έφτιαχνε δυτικά συντάγματα που ακύρωναν στην πράξη οι οπλαρχηγοί, που ήθελαν ο καθένας το δοβλέτι του και μετά ο Καποδίστριας που ήθελε να οργανώσει το έθνος-κράτος και γνωρίζουμε το τέλος του. Ένα κράτος που δεν έχει εισροές και εκροές, που δεν ξέρει τι παράγει, γιατί δε μετράει και πολύ περισσότερο δεν αξιολογεί τα αποτελέσματά του. Ένα κράτος εσωστρεφές, αλαζονικό, πελατειακό το καλύτερο όχημα του λαϊκισμού.

Αυτό το κράτος πρέπει να το αλλάξουμε άρδην. Να δημιουργήσουμε μια δημόσια διοίκηση χωρίς σύνορα, λειτουργική, αποτελεσματική, φιλική στους πολίτες και ουσιαστικό εφαλτήριο για την ανάπτυξη της χώρας. Τρεις όλες κι όλες είναι οι μεγάλες και απλές συνάμα μεταρρυθμίσεις που θα αλλάξουν συθέμελα το κράτος και τη νοοτροπία πολιτικών, δημοσίων λειτουργών και πολιτών. Είναι με δυο λόγια οι τρεις βασικές ροές που συνθέτουν λειτουργικά την υπόστασή του:

Ροή ανθρώπινου δυναμικού

Η κινητικότητα (ροή) του ανθρώπινου δυναμικού στο εσωτερικό του κράτους πρέπει να είναι αυτόματη και απόλυτη. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει ο δημόσιος υπάλληλος από τον πρώτο διορισμό του να υπάγεται στο κράτος και όχι σε συγκεκριμένη οργανική μονάδα.

Ροή διαδικασιών

Η ροή των διαδικασιών, δηλαδή είτε των εντολών των πολιτικών προϊσταμένων, είτε τα αιτήματα της κοινωνίας των πολιτών και των επιχειρήσεων να ρέουν ανεμπόδιστα χωρίς φραγμούς και σύνορά στο εσωτερικό του κράτους. Τα Κ.Ε.Π. απέδειξαν ότι αυτό γίνεται. Ταυτόχρονα, τα Κ.Ε.Π. πρέπει να γίνουν το μοναδικό σημείο επαφής των πολιτών με το κράτος, δηλαδή υποκαταστήματα του κράτους για τα διοικητικά προϊόντα, όπως ακριβώς λειτουργούν τα υποκαταστήματα των τραπεζών για τα οικονομικά προϊόντα.

Ροή του χρήματος

Ο έλεγχος της ροής του χρήματος αποτελεί τη μέγιστη μεταρρύθμιση στις δύσκολες στιγμές που περνά η χώρα λόγω του γενικευμένου προβλήματος της φοροδιαφυγής. Έλεγχος της ροής του χρήματος σημαίνει ότι, κάθε οικονομική πράξη που εκδηλώνεται πρέπει αυτομάτως να γίνεται γνωστή στο κεντρικό μηχανογραφικό σύστημα του Κράτους (TAXIS).
Όλες αυτές τις ιδέες και πολλές άλλες θα τις γονιμοποιήσουμε μέσα στην ελληνική κοινωνία και τους πολίτες.
Μόνο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε να το κάνουμε με αφοσίωση, υπέρβαση και γενναιοδωρία

Χωρίς κανείς από τους 58 να διεκδικήσει μελλοντικούς ρόλους και αξιώματα, μα αντίθετα, ανοίγοντας τις πύλες διάπλατα στους νέους.

*Ο Σταύρος Μπένος είναι πρώην υπουργός, δημιουργός των Κ.Ε.Π. και πρόεδρος του σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ