Πιο καθαρά δεν θα μπορούσε να το πει ο Γιάννης Βούλγαρης: «Τα επόμενα 5-10 χρόνια θα καθορίσουν την Ελλάδα του 21ου αιώνα» (ΝΕΑ 16/5/21). Πρόκειται για ένα πολύ πιεστικό χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο η χώρα μας οφείλει να επουλώσει τις πληγές από τις διαδοχικές κρίσεις και τις χρόνιες παθογένειές της ώστε να περάσει οριστικά στη νέα εποχή, που ήδη έχει αρχίσει. Η αναγκαία και επείγουσα μεταρρύθμιση του απαξιωμένου πολιτικού συστήματος αποτελεί την μεγάλη πρόκληση για τα πολιτικά κόμματα της χώρας.

 Το Κίνημα Αλλαγής καλείται, με την ευκαιρία του συνεδρίου του και την εκλογή ηγεσίας, το φθινόπωρο, να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της κρίσιμης συγκυρίας και, ταυτόχρονα, να αντιμετωπίσει τις σταθερά χαμηλές δημοσκοπικές επιδόσεις που καταγράφει μετά τις εκλογές. Κι αυτό παρά τη μείωση των ποσοστών τόσο της ΝΔ όσο και, κυρίως, του ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίζεται να χάνει ένα σημαντικό μέρος της εκλογικής του δύναμης. Είναι φανερό ότι ο αρχικός ενθουσιασμός που δημιουργήθηκε τόσο από την καθολική σχεδόν συμμετοχή των δυνάμεων του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς στο εγχείρημα όσο και από την μαζική συμμετοχή στην ψηφοφορία για την ανάδειξη αρχηγού, έχει δώσει τη θέση του στον προβληματισμό και την απογοήτευση.

Η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη. Η προσδοκία για τη συγκρότηση ενός νέου, ενιαίου κόμματος διαψεύσθηκε και ως προς τα δύο της σκέλη. Ούτε νέο ήταν τελικά, αφού στη συνέχεια εξελίχτηκε σε μια επίμονη προσπάθεια δικαίωσης της πορείας του ΠΑΣΟΚ, ούτε και ενιαίο, αφού επικράτησε η λογική των «από τα πάνω» συμφωνιών και διευθετήσεων μεταξύ των, εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ, συνιστωσών. Ταυτόχρονα, η απομάκρυνση ηγετικών στελεχών της παράταξης αποδείχτηκε καταλυτική για την πορεία του εγχειρήματος. Στα προβλήματα αυτά προστέθηκε και ο φόβος της κοινοβουλευτικής ταύτισης με τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ με αποτέλεσμα η «αυτόνομη» στα λόγια πολιτική να γίνει στην πράξη ετεροπροσδιοριζόμενη.

 Η ανάγκη για μετεξέλιξη του Κινήματος Αλλαγής, αν θέλει να διεκδικήσει με αξιώσεις την παρουσία του στη νέα εποχή, είναι επιτακτική. Το θέμα απασχολεί ήδη τον εσωκομματικό διάλογο στον οποίο έχει κατατεθεί η πρόταση για επίσημη επιστροφή στο όνομα και τα σύμβολα του ΠΑΣΟΚ που ακυρώνει στην πράξη κάθε προοπτική ευρύτερης συσπείρωσης. Η πρόταση επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ δεν απευθύνεται βέβαια στα πρώην στελέχη του Κινήματος που αποτελούν πλέον την προεδρική φρουρά του Τσίπρα ούτε και μπορεί να συγκινήσει στελέχη που αποστασιοποιήθηκαν κατά καιρούς από το ΠΑΣΟΚ επιδιώκοντας τη συγκρότηση ενός νέου προοδευτικού πόλου. Η επιχείρηση αναβίωσης του ΠΑΣΟΚ δεν αφορά εξ άλλου ούτε τα στελέχη του μεταρρυθμιστικού και του κεντροαριστερού χώρου, εντός και εκτός του Κινήματος Αλλαγής, από διαφορετικές πολιτικές προελεύσεις.

 Η μόνη αξιόπιστη πολιτική διέξοδος για το Κίνημα Αλλαγής είναι η φυγή προς τα εμπρός. Οι διαδικασίες προετοιμασίας αλλά και το ίδιο το συνέδριο πρέπει να σημάνουν ένα ειλικρινές προσκλητήριο συσπείρωσης προς όλα τα στελέχη του σοσιαλδημοκρατικού και του φιλελεύθερου κεντρώου χώρου, ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης, χωρίς παλιές προκαταλήψεις και προσωπικούς αποκλεισμούς. Ανοιχτό συνέδριο με διαφανείς διαδικασίες εκλογής αρχηγού από το σύνολο της κοινωνικής βάσης που φιλοδοξεί να εκφράσει. Είναι καιρός, το Κίνημα Αλλαγής να μετεξελιχθεί σε ένα μαζικό, δυναμικό και σύγχρονο «Δημοκρατικό Κόμμα» ικανό να πρωταγωνιστήσει στην Ελλάδα της νέας εποχής.

Πηγή: Τα Νέα

By admin

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.