Εχει τονισθεί στο παρελθόν και επαναλαμβάνεται τώρα ότι η Κεντροαριστερά είναι απαραίτητη στη χώρα. Πολλοί δεν το δέχονται για πολλούς και διάφορους λόγους. Αλλοι γιατί δεν το επιτρέπει η ιδεολογική τους τοποθέτηση, καθώς η Κεντροαριστερά αντιμετωπίζεται ως αντίπαλος έως και εχθρός, από αριστερά και δεξιά, πολλοί σήμερα γιατί την ταυτίζουν με το ΠΑΣΟΚ, που το θεωρούν μοναδικό υπεύθυνο για την κρίση και τα δεινά που επέφερε και κάποιοι γιατί πιστεύουν ότι κυβερνητική εξουσία σημαίνει άλωση του κράτους στην Ελλάδα και αυτό πρέπει να είναι υποχείριο της δικής τους παράταξης. Και υπάρχουν, βέβαια, και εκείνοι που θέλουν την εξαφάνιση της Κεντροαριστεράς γιατί έτσι συμφέρει τις δικές τους στενές κομματικές βλέψεις.

Ολα αυτά, όμως, δεν ισχύουν και δεν πρέπει να ισχύουν κανονικά για όσους έχουν πεισθεί ότι το παρόν και το μέλλον της χώρας είναι δεμένο με την ευρωπαϊκή προοπτική. Οτι, δηλαδή, η Ελλάδα εκτός πλαισίου Ευρωπαϊκής Ενωσης, είτε με δική της επιλογή, είτε γιατί την οδήγησαν στην έξοδο, θα είναι έρμαιο πολιτικών, οικονομικών και εδαφικών θυελλωδών ανέμων, χωρίς ελπίδα σωτηρίας. Οσοι υποστηρίζουν το αντίθετο είτε έχουν τυφλωθεί από την άγνοια και τη διάχυτη ιδεοληψία είτε έλκονται από την περιπέτεια και τον τυχοδιωκτισμό. Το αν η Ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Ενωση διατηρήσουν τη συνοχή τους ή όχι είναι άλλη ιστορία και σίγουρα η όποια εξέλιξη δεν θα διαμορφωθεί από τη δική μας χώρα. Εμείς ας ευχόμαστε ότι δεν θα διαλυθεί.

Στο ευρωπαϊκό πλαίσιο και στη σημερινή συγκυρία η ύπαρξη της κεντροαριστερής παράταξης είναι πολύτιμη. Ως τώρα το όραμα της ενωμένης Ευρώπης υπηρετήθηκε εξίσου σχεδόν από την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά. Οι πολιτικές και κοινωνικές διαφορές τους δεν τις εμπόδισαν να έχουν κοινό όραμα, ακόμη και να συνεργάζονται όταν οι περιστάσεις το απαιτούν και τα εκλογικά αποτελέσματα το επιβάλλουν. Στην Ελλάδα σήμερα συντρέχουν και άλλοι λόγοι υπέρ της επιβίωσης της κεντροαριστερής παράταξης. Στις συνθήκες πόλωσης που ήδη διαφαίνονται στο πολιτικό σκηνικό θα παίζει έναν εξισορροπητικό ρόλο και επιπλέον θα είναι ένας αξιόπιστος εταίρος, αν όχι ο μόνος, στον οποίο θα στραφεί η Κεντροδεξιά, αν έλθει πρώτο κόμμα. Εξάλλου, έχει αποδειχθεί ότι διαθέτει ένα αξιόλογο δυναμικό ευρωπαϊστών. |Ισως γι’ αυτό και ένα σημαντικό ποσοστό των πολιτών επιθυμεί να ανασυσταθεί η κεντροαριστερή παράταξη, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

Η λεγόμενη κίνηση των «58» συνιστά την πιο αξιόπιστη προσπάθεια ενοποίησης του χώρου, ώστε να προκύψει η ανασύσταση της παράταξης, καθώς τα δύο κόμματα που κατά γενική παραδοχή κινούνται σε αυτόν, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, δεν είναι σε ζηλευτή κατάσταση. Το αντίθετο, μάλιστα. Το εγχείρημα δεν είναι καθόλου εύκολο και ο χρόνος που απομένει ώς τις ευρωεκλογές για να δημιουργηθεί η αίσθηση της ενοποίησης και ταυτόχρονα ένα πρόπλασμα που να μπορεί να εξελιχθεί σε κόμμα, είναι μικρός. Αρκετοί θεωρούν ότι πρέπει να βρεθεί ο ηγέτης, αλλά οι ηγέτες αναδεικνύονται, δεν βρίσκονται στον δρόμο. Εξάλλου, μέχρι να βρεθεί ο ηγέτης, πρέπει να επιδειχθεί ειλικρινής βούληση για ενότητα και δουλειά βάσης από εκείνους που έχουν αναλάβει πρωτοβουλία. Το ποθούμενο αποτέλεσμα, πάντως, αξίζει την προσπάθεια και τη στήριξη στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.