Καλώς ή κακώς, υπάρχουν βασικά δύο εκδοχές για την Kεντροαριστερά. Η μία προτάσσει, για το καλό της χώρας, τη στρατηγική συνεργασία με τη ΝΔ, σε κυβερνητικό επίπεδο (ΠΑΣΟΚ + 58). Η άλλη, επίσης για το καλό της χώρας, προτάσσει μια υπεύθυνη αντιπολίτευση (ΔΗΜΑΡ και μια ευρύτερη συμμαχία του προοδευτικού χώρου) με μέτωπο τόσο στις συντηρητικές κυβερνητικές επιλογές όσο και στον αριστερό λαϊκισμό (ΣΥΡΙΖΑ). Υπάρχει όμως η ενδιαφέρουσα προϊστορία της «τρικομματικής κυβέρνησης» που είχε ως στόχο τη διαφύλαξη της πολιτικής σταθερότητας και τη σταδιακή απαγκίστρωση από τους δυσμενείς όρους του Μνημονίου.
Γιατί δεν ευδοκίμησε; Η ΝΔ λειτούργησε με μονοκομματική συντηρητική αντίληψη, όχι μόνο σε «μνημονιακές» δεσμεύσεις, αλλά και σε μη «μνημονιακές». Δεν τήρησε τις προγραμματικές δεσμεύσεις των τριών εταίρων και προτίμησε για «ασήμαντη αφορμή» (εάν εκτιμηθεί ως τέτοια η ΕΡΤ) να διαλύσει την κυβερνητική συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ! Ομως, αυτό δεν συνιστά κουλτούρα κυβερνητικών συνεργασιών, καθώς ένα συγκεκριμένο θέμα -μη μνημονιακό- αξιολογείται από τη ΝΔ ως πιο σημαντικό και από τη διαφύλαξη μιας ευρύτερης πολιτικής σταθερότητας.
Ενδιαφέρον έχει επίσης και η λειτουργία του ΠΑΣΟΚ μέσα στην τρικομματική κυβέρνηση. Αντί να συμβάλει σʼ έναν «πόλο» της Κεντροαριστεράς μέσα στην κυβέρνηση, την κρίσιμη στιγμή που έπρεπε να «κοπεί ο βήχας» της μονοκομματικής πρακτικής της ΝΔ, ο κ. Βενιζέλος επέλεξε να συμπλεύσει με τον κ. Σαμαρά…
Αρα, μια στρατηγική κυβερνητικής σύμπλευσης των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς (ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) με τη ΝΔ, με στόχο τη διαφύλαξη της ευρύτερης δυνατής πολιτικής σταθερότητας, επιχειρήθηκε, αλλά «ναρκοθετήθηκε» πολιτικά, τόσο από τη ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ.
Την επανάληψη αυτού του εγχειρήματος στην ουσία τώρα ζητούν οι «58». Δηλαδή, συνεργασία της ΔΗΜΑΡ με το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές και επανένταξη στη συνέχεια όλης της Κεντροαριστεράς στην κυβερνητική πολιτική (προφανώς και στην κυβέρνηση) για να αλλάξουν οι… κυβερνητικοί συσχετισμοί! Κάτι όμως που επιχειρήθηκε, αλλά υπονομεύτηκε, στην «τρικομματική» από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ…
Η Κεντροαριστερά δεν μπορεί να υπάρξει και να συγκροτηθεί έξω από τις πραγματικές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της χώρας. Ούτε μπορεί να έχει, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, προνομιακό πεδίο την κυβερνητική πολιτική. Μόνο στο πεδίο μιας υπεύθυνης και προοδευτικής αντιπολίτευσης έχει μέλλον. Η Κεντροαριστερά δεν είναι ένας «χώρος» μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ χωρίς πολιτικούς και κοινωνικούς προσδιορισμούς. Προφανώς, η «ισχυρή και ενωμένη Κεντροαριστερά» όταν δεν προσδιορίζεται… πολιτικά, είναι εύκολη υπόθεση και ικανοποιεί όλους, όμως είναι πλασματική και απλοϊκή σύλληψη, ιδίως σε συνθήκες κρίσης.
Πώς λ.χ. ένα κόμμα (το ΠΑΣΟΚ) που συμμετέχει στην κυβέρνηση θα συμπήξει κοινό ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές με ένα άλλο κόμμα (τη ΔΗΜΑΡ) που ασκεί αντιπολίτευση; Ιδίως όταν οι ευρωεκλογές θα έχουν έντονο το στοιχείο εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης. Και την επομένη των ευρωεκλογών τι θα γίνει; Το ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει να είναι στην κυβέρνηση και η ΔΗΜΑΡ στην αντιπολίτευση; ʼΗ θα… ξαναμπεί η ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση; Είναι άραγε σοβαρά και ρεαλιστικά πράγματα αυτά;
Προς το παρόν, θα πορευτούμε με δύο πολιτικές εκδοχές της Κεντροαριστεράς, καθώς δεν υπάρχουν οι όροι μιας ενοποίησής τους. Από διάφορες επιχειρούμενες πολιτικές λαθροχειρίες «τσουβαλιάσματος» είναι καλύτερο, πιο υγιές και πιο καθαρό…
Ο Παναγιώτης Παναγιώτου είναι δημοσιογράφος
Εσεις οι δημοσιογραφοι εκτος απο ξερολες ειστε και αντιοικολογοι: Δεν αφηνετε νανθισουν ολα τα λουλουδια. Πολλακις δε εχετε ((συλληφθει)) να ποτιζετε και ζιζανια, και ο ((δουρειοιππισμοσας)) γεγονος, αμα εν τη παλαμη… Αν σιωπουσατε λιγακι… Η Πατριδα θα σας ευγνωμονα.
Οσο για το τσουβαλιασμα, μαλλον εσεις το χρειαζεστε, καθοτι πιο υγιες, εθνικα.
Φιλικοτατα
Σωτηρης
Φίλε Σωτήρη, το τσουβάλιασμα δεν το κάνει ο κύριος Παναγιώτου, αλλά όλοι αυτοί που νομίζουν οτι ή κεντροαριστερά είναι σαμπρέλα και προσπαθούν να χωρέσουν μέσα απο το διεφθαρμένο ΠαΣοΚ μέχρι την νεοφιλελεύθερη πλην τίμια Δραση, μέχρι τη Δημοκρατικη -προσφάτως πιο αριστερη- Αριστερα. Θα το ξαναγράψω: κάποιοι έχουν μπερδέψει τα μήλα με τα αχλάδια.
Σημασία έχει να μην συμφωνείς σε όλα αλλά και να μην πετάς την ασπίδα και να φεύγεις.
Πρόταση :ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ(με μία Κεντροαριστερά αφού απο το χθεσινό αποτέλεσμα στη Βουλή το ευνοείται αυτό. Δηλαδή το 10% του εκλ. σώματος δεν γυρνάει πίσω όσο ειναι Πρόεδρος ο Β).